Eg er buin ad afreka thad ad fa mynd birta af mer i blodunum herna i Nepal,
reyndar var thad bara i einu bladi og hopmynd af folki ad komast inn a
syningu myndar a South Asian film festival og thar sem ad eg er haerri en
flestir herna i Nepal sest eg nokkud vel a myndinni. Eg tel thetta samt
vera mikid afrek a ekki fleiri dogum.
Onnur tilkynning; fyrir helgi var eg i 4000m haed yfir sjavarmali ha ha, eg
horfdi a hvita fjallstinda Himalaya fjallanna risa upp ur skyunum.
Svaedid sem vid ferdudumst til heitir Annapurna svaedid og er afmarkad af
Annapurna fjallsgardinum.
Vid komum til Pokhara 17. og áttum svo ad fara thadan 18. til Jomsom en thvi
midur tha tok flugfelgid upp a thvi ad fljuga ekki vegna verkfallsins, en
venjulega tha hafa thau flogid. Vid vorum thvi fastar i Pokhara i thrja
daga vegna thessa. Thad var dalitid serstakt ad upplifa stemninguna i
borginu a medan a verkafllinu stod. Folk to thessu med stokustu ro, thad
voru engir bilar a gotunmum nema herbilar thannig ad folk var bara ut a gotu
ad spjalla eda spila krikkett. Thad voru orfaar litlar verslanir opnar thar
sem ad folk gat keypt eitthvad til ad snarla a. Eg saei Íslendinga i anda
taka einhverju svona a thennan mata eg held ad allt myndi fara i haaloft
folk gaeti ekki setid a ser og slakad a. Annars var thad svaedi sem er
kallad lake side sem er adal turista svaedid ekki allt lokad thar sem ad
thar er mjog mikil oryggisgaesla thvi ad sumarhus kongsins er thar. Vid
forum thangad nidur eftir og forum a bat ut a vatninu og thad var mjog gaman
serstaklega thar sem ad umhverfid er mjog fallegt og vid hofdum gott utsyni.
Annars gerdist oskup litid í Pokhara, vid bara loppudum um og horfdum adeins
a sjonvarpid. Thad var dalitid fyndid ad sja Hindi MTV thar sem ad thad var
eins og eftirliking af venjulegu MTV nema ad folkid var ad syngja a Hindi og
leit ut eins og Indverjar nema audvitad miklu ljosari en allir Indverjar
(thess vegna nota allar stelpur krem nokkud sem heitir Fair and Light til
thess ad lysa upp hudina, thad thykir mjog eftirsoknarvert ad vera ljosari a
horund), eg meira ad segja sa Hindi Spice Girls syngja If you want to be my
lover a Hindi. Og fyrst ad Armann var ad tala um atraskanir, tha eru allar
stelpurnar ordnar jafn mjoar og thaer i vestraena MTV sem gaeti att thatt i
thvi ad atraskanir hafa aukist til muna i Kathmandu, kaldhaednislegt i landi
thar sem 60% folks byr undir fataekramorkum.
Vid komust svo loksins til Jomsom 22. sept. og stoppudum thar i einn dag.
Vid loppudum til Marpha sem er litid thorp i svona eins og halfs tima
fjarlaegd og er thekkt fyrir mjog god epli. Jomsom er i 2900m haed thannig
ad thad er dalitill munur a haed fra Phokara sem er i 900m haed. Vid gengum
svo naesta dag til Kagbeni og tok su ganga svona 4 tima med te stoppi en ef
thad er eitthvad sem einkennir gongur i Nepal tha er thad te drykkjan. Eg
held ad eg hafi aldrei a aevinni drukkid svona mikid te. Eg og Liz fengum
mikla athygli fra konunum i Kagbeni thar sem ad vid vorum i tibesku kjolunum
okkar, eitthvad sem thessar konur nota dags daglega. Vid gengum um thorpid
og af og til vorum vid stoppadar og spurdar hvar vid keyptum tha eda ad eg
fann allt i einu ad einhver var ad koma vid efnid i kjolnum eda litla ullar
teppinu sem vid hofdum utan um okkur. Konurnar voru ekki alveg sammala um
hvort ad theim fannst kjolarnir okkar fallegir eda ekki sumum fannst vid
ekki alveg vera i rettu litunum og odrum fannst teppinn okkar og litil eda
vid of feitar svona eftir thvi hvernig litid var a thad. Annars var alveg
otrulega gott ad ganga i thessum kjolum, ef thad var heitt tha gat eg verid
berleggjud undir kjolnum thar sem ad stuttbuxur koma ekki til greina og ef
thad er kalt tha skellir madur ser bara i sokka buxur.
Fra Kagbeni er haegt ad horfa inn i upper Mustang en thad er gamallt
konungsriki og astaedan fyrir thvi ad eg segi horfa inn i er su ad til thess
ad fara thangad tha thurfa ferdamenn ad borga $100 a dag. Eg held ad eg
lati thad bara duga ad horfa inn eftir.
Morguninn eftir loppudum vid upp i Muktinath. Thorpid er i um thad bil
4000m haed yfir sjavarmali thannig ad thetta ver frekar erfid ganga upp, en
alveg storfenglegt utsyni, og audvitad stoppudum vid og drukkum te a
leidinni. Vid vorum heppin thar sem ad naestum thvi alla gongunna upp var
skyad en thegar vid vorum ad koma til Muktinath tha letti til og vid hofdum
thetta lika fallega utsyni yfir dalinn og svo fjallstindana. Muktinath er
heilagur stadur baedi fyrir Buddhista og Hindua og vid maettum mikid af
pilagrimum a leidinni. Thetta voru eldri borgarar i miklum meirihluta og
sumir buinir ad ganga langa vegalengt til ad bada sig i heilogu brunnunum
sem eru tharna.
A morgun fer eg svo i naesta ferdalag en nu er ferdinni heitid a Kumbhu
svaedid en thad er vid raetur Everest. Maoistarnir vour svo kurteisir ad
gera hle a adgerdum a medan a gongunni stendur thannig ad ferdin aetti ad
vera frekar orugg, ekki thad ad thad se yfir hofud mikil haetta a thessu
svaedi thar sem ad thad eru svo margir ferdamenn tharna.
Thangad til naest

Á föstudaginn var ferðinni heitið á Big Red Barn sem er samkomustaður fyrir Graduate stúdenta í Cornell. Stúdentafélagið býður semsagt Gröddum til að éta ókeypis kartöfluflögur og kók, og þar fyrir utan er bjór seldur 1 dollara, nema þú náir að svara trivial pursuit spurningu rétt, en þá færðu bjórinn fríann, góður díll. Eftir þetta var farið á einhvern undergrad skemmtistað í Collegetown, sem var merkileg lífsreynsla, svona svipað eins og að fara á Astro heima.

Í gær var tekinn nokkra tima Matlab session til að reyna ad leysa thetta annars frabaera vandamal sem eg er ad glima vid i Rannsokninni. Eg er semsagt með þrýstikút með lofti sem tengdur er við stimpil sem a ad hrada 5Kg massa frá 0 til 10m/s eda 36Km/klst, a uþb 1m. Þetta virðist ætla að lukkast hjá mér samkvæmt útreikningunum, þetta verður samt frekar svakalegt þar sem að þegar opnað er a milli tanksins og stimpilsins nær loftið hljóðhraða og heldur honum þar til að þrýstingurinn verður nægur í stimplinum.

Eftir Matlab session var grillað nautakjöt með Ella og Kalla. Síðan var ferðinni heitið í bíó á Lost in Translation með Bill Murray, sem var bara frekar góð. Það bar þó helst til tíðinda að þegar ég kom heim þá var einhver djöfull búinn að stela grillinu mínu. Vil ég þakka viðkomandi fyrir þennan greiða, því nú get ég keypt mér nýtt og stærra og betra grill í vor!

Ég fékk bréf frá Ásu á föstudaginn, hún er kominn aftur á Dormið og skemmti sér vel í gönguferðinni um Himalayas, þrátt fyrir að hafa tafist í nokkra daga vegna verkfalls. Hún gefur fljótlega skýrslu.

Ég var svo stálheppinn að finna þennan fína bolla á gangi mínum á campus um daginn, á honum stendur Cornell Women´s Resource Center – I LOVE MY BODY. Ástæða þessarar áletrunar er nátturulega sú að æði margar stúlkur í Cornell virðast vera illa haldnar af átröskun og anorexíu. Sem dæmi um geðveikina sem viðgengst er að beðið er um beyglur sem búið er að skafa innanúr brauðið og sett sallat í staðinn, og svo er nátturulega sumt fólk sem borðar ekkert í föstu formi, heldur drekkur bara einhver grænmetisseyði. Auðvitað er þetta afleiðing þess steríótýpu brjálæðis sem fjölmiðlar keyra áfram með oddi og egg. Amerískt samfelag er nefnilega snargedveikt ad morgu leiti og virðist nærast á einhverju neyslubrjálæði. Annar hver maður heldur að hann geti ekki étið einn hamborgara á ári án þess að verða 300 kíló, og hinn helmingurinn heldur að þeir verði að éta 2 hamborgara á dag vegna þess að brennslan sé svo hrikaleg, sennilega vegna þess að þeir stunduðu íþróttir á uppvaxtarárunum.

Fyrst ég var byrjaður að spjalla um Ameríska fjölmiðla er best að dissa þá aðeins meira. Að mínu mati eru flest vandamál Amerísks samfélags vaxinn upp úr þessu furðufyrirbæri. Til dæmis má nátturulega nefna svokallað Local News sem eru birtar á flestum Networks stöðvunum og fjalla um nánasta nágrenni. Hér í Íþöku fáum við local news frá Syracuse sem er algert skítabæli. Syracuse er haganlega staðsett þar sem snjó kyngir niður og þar að auki er margfalt kaldara og jafnframt heitara heldur en annars staðar í New York fylki. Allar fréttir sem birtar eru eru um nauðganir, manndráp og slys, þar að auki er farið ofan í hvern detail sem getur ekki verið gott ef maður sér þessar fréttir oftar en 10 sinnum á dag.

Ég var búinn að lofa sjálfum mér því að klára heimadæmin um helgina, en úr því varð nátturulega ekki þar sem ég var svo busy við að horfa á fótboltaleiki og fara í party hjá Skandinavíska klúbbnum. Það var svo sem fínt partí, við fengum þessar fínu ferskvatnsrækur og fullt af síld og svo framvegis, og nátturuleg ákavíti og danskan bjór. Það var mál manna að við íslendingarnir hefðum haldið stemmingunni uppi, og var það sérstaklega vegna frammúrskarandi sönghæfileika Ella. Hann stjórnaði hópsöng á sænsku og kunni helmingi fleiri sænskar drykkjuvísur en svíarnir samtals. Danirnir voru reyndar þjóð sinni til sóma með því að koma með fullan dall af frikadeller.

Gott ef að ég skellti mér ekki bara á Amerískan fótboltaleik í dag. Svo var mál með vexti að öllum erlendum stúdentum í Cornell var boðið upp á pizzu og kók, eftir það var farið gróflega í gegnum reglur leiksins, og þá farið á völlinn (ókeypis). Þrátt fyrir að hafa verið hér í 3 ár hef ég aldrei upplifað almennilega fótboltastemningu fyrr en nú. Manni var gefin alls kyns dót til að veifa framan í andstæðingana, og nátturulega var skylda hvers Cornell stúdents að vera algerlega andsnúinn því sem dómarinn lét út úr sér, svo lengi sem hallaði á Cornell. Til að hafa langa sögu stutta þá sigraði Cornell, Bucknell University 21-19. Það athyglisverða var hins vegar að í hvoru liði voru um það bil hundrað manns, sem reyndist vera vegna þess að helmingur leikmanna var síðar borinn af velli fótbrotnir eða handleggsbrotnir. Auk þess var áhugavert að fylgjast með afrekum klappstýranna, og sýndi þessi reynsla greinilega gildi mynda á borð við Bring It On osf. Voru miklir loftfimleikar stundaðir, og var mál manna að þessar fræknu stúlkur hefðu brosað samfellt í þá 4 klukkutíma, sem þessi leikur stóð (nota bene en leiktíminn er að því er ég best veit um 1 klukkutími, en hinir 3 fara í að setja upp einhver leikkerfi, bera leikmenn útaf eftir árekstra, og færa til viðmiðunarlínur). Þeir Elli, Kalli og Skúli létu sig ekki vanta á leikinn, en Skúli gafst þó upp í miðjum leik enda betur gefinn en við hinir.

Í gær var skellt sér á pöbbarölt með Skúla og Kalla. Ég gerði þau meginmistök að gleyma löglegu skilríki heima og varð það til þess að við urðum að þvælast um allan bæ til að finna stað sem hleypti okkur inn. Það var ekki fyrr en að við hittum á eiganda einhvers staðarins sem ákvað að taka áhættunna á að hleypa mér inn fyrir einstaka góðsemi. Virði ég það mjög við hann hversu brattur hann var að taka þessa áhættu, vitandi það að hinir tveir kunningjarnir eru um þrítugt, og því sennilega ekkert svakalega líklegt að ég sé 19, sérstaklega þar sem allir höfðum við sömu stúdentaskírteinin, og ekki lugu þau um aldur þeirra. En þessi einstaklingur er einn af þeim sem lifir ”on the edge” eins og sagt er hér í USA er tilbúinn að stinga sér í djúpu laugina, þrátt fyrir á móti blási.

Á morgun er stefnan sett á partý á vegum The Scandinavian Club. Mest megnis eru klúbbsvélagar Ameríkanar sem langar af einhverjum ástæðum til að vera Skandinavar, en jafnframt má finna nokkra alvöru Skandinava. Annars erum við Íslendingarnir ekkert par ánægð með þennan klúbb þar sem þetta virðist að mestu leiti vera einhver Svíasamkunda, og erum við að hugsa að stofna sérstakann Íslendingaklúbb til að vega upp á móti Sænskri einvaldsstefnu.

Jaja eg er ad adlagast herna eg er alla vega komin med fot sem eru vid haefi thau kallast khurda Survhal thad er Khurda er i raun kjoll en Survhal thydir buxur, thetta er svona mussa yfir buxum, mjog gaman. eg gat heldur ekki setid a mer og fekk mer Sherpa kj�l til thess ad ganga i en thetta er vist thad besta sem madur gengur i. eg er alveg buin a_ venjast timanum ad eg held en eg er komin med halsbolgu og kvef ut af mengunni en hun er frekar mikil her, thad er ad segja i Kathmandu. Eg hef mikid verid ad sba i ad fa mer einhverja grimu til ad verjast menguninni, thad er til ein sem kallast urban survival en hun er svo ljot, thaer stelpur sem hafa keypt hana lita ut eins og Hanibal Lecter. Eg held eg reyni bara ad finna venjulega skurdstofu grimu.
Thad fer rosalega vel med um mig herna a program husinu, vid byrjum a thvi ad fa sma snakk kl7 a morgnanna chia, avexti og eitthvad svoleidis eins og og nefndi i fyrra brefi. Sidan er dhal bhat klukkan 10 med einhverju graenmeti, klukkan 3 faum vid svo eitthvad snakk og svo er kvoldmatur klukkan 7 um kvoldid. Maturinn er alltaf mjog godur og eg borda endalaust mikid af hrisgrjonum.
Thad er greinilegt ad sumar amerisku stelpurnar eiga pinulitid erfitt med ad vera alltaf rett klaeddar og reyna ad klaeda sig hefdbundid. Theim finnst greinilega erfitt ad losa sig vid fashion sensid. Thetta er lika svolotid erfitt fyrir thaer thar sem ad thaer eru i herbergi med stelpum fra Nepal og geta ekki til daemis hattad sig i herberginu ef nepelsku stelpurnar eru thar. Thetta virdist aetla ad verda sma mal serstakleg vegna thess ad amerisku stelpurnar eiga erfitt med ad taka gagnryni fra herbergisfelogunum. En eg held ad thetta reddist thegar thaer verda vanari thessu.
Mer finnst annars svo skritid ad eg hef enn ekki fengid neitt rosalegt kultur sjokk, kannski vegna thess ad eg var buin ad lesa svo mikid um Nepal ad eg viss nokkurn vegin vid hverju vad ad buast. Gaeti lika verid vegna thess ad eg by her a program husinu sem er med meiri luxus heldur en flest heimili herna.
eg keypti mida til Jomsom til ad fara i gongu, eg akvad ad fara thar sem ad thad yrdi mjog litid ad gera herna vegna verkfallsins og thetta er gott taekifaeri til thess ad sja thetta svaedi. Eg fer i dag 17 sept og kem aftur 23 sept en tha fara amerisku stelpurnar a homestay thannig ad eg akvad ad fara fyrr til baka svo ad eg geti unnid i minu doti.
Eg og Liz, en hun vinnur fyrir programmid er svona Research coordinator eda eitthvad svoleidis, erum svo ad skipuleggja ad fara i gongu yfir dasain. Stelpurnar i programinu fara i svokallada homestay thannig ad thad verdur ekkert ad gera fyrir hana og vegna dasain tha get eg voda litid gert thannig ad vid aetlum ad skella okkur og reyna ad sja sma af Everest.
Annars er thetta dalitd skritid astand herna madur ser hermenn ut um allt og thad er greinilegt ad their eiga ad skapa akvedid oryggi hja folki en mer finnst bara ohuggnanleg ad sja alla thess ungu straka med storar byssur. Thad er lika serstakt hvad madur finnur litid fyrir thvi sem er ad gerast tho ad thad se alltaf eitthvad ad gerast. Maoistarnir virdast mida vid ad setja af stad sprengjur a morgnanna thegar folk er ekki komid i vinnunna en svo eru alltaf einhverjar skaerur a milli hersins og maoistanna a svaedum fyrir utan dalinn.
Eg er ad reyna ad rifja up Nepali og lesa fyrir ritgerdina mina, en eg hef ekki komid miklu i verk. Eg for i gaer og hitti konu sem vinnur fyrir svaedisskrifstofu Save the Children en eg fae liklega internship hja henni vid ad taka vidtol vid folk sem er ad vinna verkefni sem tengjast mansali. Hun getur komid mer i samband vid fullt af folki sem vinnur ad thessum malum thannig ad eg er mjog spennt fyrir thessu. Eg verd ad vinna med annari stelpu sem er intern hja theim og vid toludum vid tvo menn strax i gaer. Thad var mjog ahugavert, annar er ad setja saman gagnagrunn og vefsidu fyrir svaedisskrifstofu Save the Children thannig ad folk getur fundid greinar og skyrslur sem adrir hafa skrifad og laert af theim. Thad var samt otrulegt ad heyra ad folk var ekki duglegt ad nota grunninn ne ad setja upplysingar inn a hann. Thad er nefnilega thannig ad her er svaedisskrifstofa, Save the Children US, Save the Children Norway, Save the Children UK og annad land sem eg man ekki i auknablikinu hvad er og thessar stofnanir eru allar ad vinna i sinu hvoru horninu og einhvernvegin er eg ekki hissa hvad throunaradstod hefur verid arangurs litil ef thetta er svona og allir ad finna upp hjolid aftur og aftur. Reyndar vard eg aftur bjartsyn thegar eg for i seinna vidtalid en thad var madur fra NGO sem heitir Concern-Nepal og einbeitir ser ad barnatraelkun. Their gera ser samt grein fyrir ad thad ekki er haegt se svona ad stoppa barna thraelkun eda vinnur barna thar sem ad thetta er mjog fataekt land sem hefur upp a litid annad ad bjoda. Their reyna ad koma i veg fyrir ad bornin seu misnotud og exploited og fraeda thau um hvada rettindu thau hafa sem og setja i stofn skyla thar sem thau geta laert ad lesa og ymislegt annad sem er gagnlegt fyrir thau en enn haldid afram ad vinna. Thetta virdist vera raunsaett program sem gerir ser grein fyrir thvi ad vinnan er oft eina lifibraud thessara barna og thess vegna tharf ad finna adrar leidir til ad adstoda thau vid ad eiga meiri moguleika i lifinu.
Jaeja eg aetla ekki ad hafa thetta lengra
Asa Gudny

Ég er enn að velta því fyrir mér hvort okkar er í þriðja heims landi, ég í USA eða Ása í Nepal. Þjóðhöfðingjar beggja landa hafa ákveðna sýnt ákveðna einvaldstilburði, hvorugur virðist beinlínis stíga í vitið, og báðir herja þeir stríð gegn hryðjuverkamönnum. Hvorugt landid virðist standa sig vel í að mennta þegna sína, nema þá sem ríkastir eru. Stéttaskipting er trúbundin í báðum löndum, í USA ræður peningaguðinn ríkjum, en í Nepal eru hefðbundnari trúarbrögð. Samt sem áður er annað landið ríkasta land í heimi og hitt eitt það fátækasta. En það sem nátturulega sker úr er að hér í USA hefur fátækasta stéttinn alltaf möguleika á því að meika það (sjáið bara American Idol!), og þeir sem ekki meika það hafa bara ekki áhuga á því! Aðal munurinn á okkar högum núna er að Ása fær morgunmatinn færðann í rúmið og er þjónað til borðs í hvert mál, en að því er ég best veit er ekki slíkum lúxus fyrir að fara hjá mér hér í landi Kapitalismans, djö.

Annars er búist við afskaplega viðburðalausri helgi. Vorrigningarnar eru farnar að taka yfir af sólskininu, þannig að lítið verður um hjólatúra eða Tennis. Ég hef stundað hjólreiðartúra með mikilli áfergju í sumar með kunningja mínum, Mike. Við erum búnir að fara í 5 góða túra upp á síðkastið, og er markmið hjólreiðaklúbbsins að hjóla í kringum vötnin hér í nágreninu. Við erum nefnilega í Fingerlakes region í New York, og bera nöfnin keym af formi vatnanna sem líta út eins og fingur á hendi, að því undanskildu að þau eru fleiri en fimm. Lengsti túrinn mældist 65mílur sem er réttrúmlega 100km, og erum við bara nokkuð stoltir af afrekum okkar. Stefnan er tekin á að fjárfesta í Road Bike, því hingað til hef ég bara notast við gamla fjallahjólið, reyndar á slikkum til að minnka mótstöðuna. Við eigum reyndar eftir stærstu vötnin, sem eru 75mílur og 90mílur.

Fyrst ég var byrjaður að tala um tennis þá er best að lýsa hérmeð yfir sekt minni að því að stela Tennisspaða frá fyrrverandi Íslandsmeistara í tennis, Hrafnhildi Hannesdóttir. Ég fékk spaðann lánaðan í nokkra daga til að sjá hvort ég vildi kaupa hann, en skellti mér svo í PhD nám. Vil ég taka það fram að stefnt er á að borga spaðann við fyrsta tækifæri.

Jæja nú hef ég loksins smá tíma til thess að setjast niður og blogga
svolítið. Ég er loksins komin til Nepal og er að reyna að koma mér fyrir.
Ferdin gekk ágætlega, ég byrjadi á thví ad fljúga til London og Þurfti
ad bída thar í næstum dag, thannig ad ég notaði tækifærið og kíkti aðeins
niður í bæ en ég hafði aldrei komið til London áður. Ég vil hér med
þakka Möddu fyrir þá uppástungu ad eyða þessum klukkutímum í Covent
Garden. þar var nóg um að vera og tíminn leið hratt. þar var ungt
tónlistarfólk að leika tónlst sem og London Chamber Orchestra og svo var
auðvitad markaður í fullum gangi þar sem fólk var að selja handavinnu
ymiss konar. Þessi litli hluti af London sem ég sá var alveg eins og
borgin sem madur fer alltaf ósjálfrátt ad leyta að í Bandaríkjunum en
finnur ekki vegna thess ad flestar borgir þar hafa ekki miðborg thar sem
eru litlar götur med kaffihúsum og fullar af lífi. Þad var ótrúlegt hvad
mér fanst mikill munur á London og New York þad er einhvern vegin meiri
ró yfir London alla vega svæðinu sem ég var á en það gæti líka legið í
því ad thetta svædi er ferðamannastaður. New York en einhvern vegin svo
hröð.

Ég verð að nota tækifærid hér og lýsa frati á Flugleidir, alla vega
miðað vid Qatar Airways. Ég var í risa Airbus þotu við fengu tvær mjög
vel útilátnar máltídir og ég gat valið um bíómyndir til þess ad horfa
á, horfði á Holes og Bruce Almighty, Holes er miklu betri verð ég ad
segja Bruce Almighty var frekar slöpp. Ég hafði auka sæti þannig ad
thad fór vel um mig, en ég gat samt ekki sofid mikið þar sem að ég var
svo spennt. Flugið frá Doha til Kathmandu var styttra og ekki í eins
stórri flugvél en samt miklu rúmari en Flugleidavélarnar og mjög gódur
morgunmatur.

Og núna er ég í Kathmandu eða nánar tiltekið Kirtipur sem er 5 kílómetra
frá borginni og ég veit ekki alveg hvernig ég á að lysa þessu þar sem
að thetta er eitthvad sem ég hef aldrei séð áður. Borgin sjálf er á
sléttlendi en svo eru hlídar allt um kring og Kirtipur fitjar sig upp
eftir einn svona hlíð. Kathmandu er bara ein kaos thað er ekkert
skipulag af því er virdist, ég hef ekki farið thangad ein ennþá
thannig ad ég hef ekki náð ad átta mig á henni. Þad sem ég hef helst
tekið eftir á þessari einu ferð minni inn í borgina í gær er að þad er
vinstri umferð og þad eru engar akreinar, thað sem ræður er stærð
bílsins og að vera nógu duglegur að flauta, en það að kunna að nota
flautuna rétt er spurning um líf og dauða! Reyndar eru kyrnar thað
einasem hefur algjöran forgang á götum borgarinnar þær fá alveg að hafa
sína hentisemi. thað er allt iðandi af lífi og mér leid dálítid eins og
í bíómynd þegar ég keyrði inn í borgina og horfði á mannlífið í kringum
mig og svo hermennina med byssurnar að fylgjast med. Thað er mikid af
hermönnum á götunum en thað er samt eiginlega eina vísbendingin sem ég
hef um ad thað sé róstursamt í landinu.
Jæja læt þetta nú duga, búin að skrifa allt of mikið nú þegar og þarf
að fara að rifja upp Nepali.
Þangad til næst

Ok, Ása er þá komin til Nepal og allt gekk vel á leiðinni, fyrir utan að komast um borð í flugleiðavélina frá Íslandi. Okkar ágæta framsækna flugfélag átti í einhverjum vandræðum með að fljúga með farangurinn hennar og ætlaði að krefjast greiðslu fyrir yfirvigt! Það athyglisverða er nátturulega það að hún flaug með nákvæmlega sama farangur frá USA til íslands, og í rauninni var þetta bara stutt stopp á Íslandi. Þegar það kom í ljós var nátturulega allt í lagi því þá taldist hún til Erlendra viðskiptavina flugfélagsins! Einnig áttu þeir flugleiðarmenn erfitt með að átta sig á því að flugið hennar frá london til Katmandu í Nepal, með stoppi í Doha í Qatar, var ekki innanlandsflug á Englandi! Var henni tilkynnt að ferðin væri í uppnámi ef ekki yrði greiddur út 55þúsund kall í yfirvigt. Common farangurinn var 30 kíló.

Ástæða þessa vesen er nátturulega augljós, Íslendingur hafði semsagt komist í gegnum þéttvafið net flugleiða, og borgað sama verð og útlendingur! Shit!

Fyrst ég er byrjaður, þá langar mér að lýsa algeru frati á “Markaðsfyrirtækið” Icelandair. Allt of lengi hafa Íslenskir skattgreiðendur þurft að standa skil á hallarekstri þessa ríkisstyrkta, ríkisverndaða, einokunarfyrirtækis. Þrátt fyrir alla styrkina og “hagkvæmu lánin” sem ríkissjóður hefur greitt (til að kaupa flugvélar frá einum stærsta vopnaframleiðanda í heimi), teljandi almenningi trú á því að annars munu við upplifa önnur 700 ár í einangrun og vosbúð, getur þetta blessaða flugfélag enn réttlætt fyrir sér að nota Íslendinga til að niðurgreiða sorglegar samkeppnistilraunir á erlendum markaði (hefur einhver séð Sopranos?). Semsagt, ef þú ert Íslendingur (og hefur ekki unnið hja Flugleiðum, þekkir ekki einhvern sem hefur unnið hjá flugleiðum, hefur ekki sofið með einhverjum sem vinnur hjá flugleiðum, osf.) þá er líklegt að maðurinn við hliðan á þér í flugvélinni hafi borgað jafn mikið fyrir miða frá USA til EU með viku stopover á Íslandi (hótel innifalið) og þú fyrir one-way til London. Way to go.

Vonandi taka einhverjir vel stæðir aðilar sig til og kaupa flugleiðir og búa til flugfélag úr rústunum, svona rétt eins og með Eimskip. Niður með Kolkrabbann. Eg fagna sérstaklega nýju framtaki Iceland Express þar sem Íslendingar þurfa ekki að borga tvöfalt meira en útlendingar, og frímiðaklíkuskapur er ekki viðvarandi. Vonandi læra menn eitthvað af olíufélögunum.

Annars er búist við miklum framförum í blogginu þar sem Ása fer að taka við sér, og við erum aðeins að hressast.

Partí Víkend

Við héldum svakalegt partý um helgina til að hylla nýja íslendinga í Cornell og auk þess til að gefa fólki tækifæri til að hitta Ásu sem er skella sér til Nepal, djísess! Íslendingarnir létu ekki á sér standa og fylltu ískápinn (sem eins og flestir Amrískir ískápar er huge) af bjór. Vörutalning í lok partíssins gaf til kynna að Íslensk drykkjumennska hefur dalað nokkuð frá fyrri mælingum (í vor). Okkur láðist samt að bjóða tveimur íslendingum og byðjumst við hérmeð velvirðingar á því, sorry. Nokkrir ameríkanar létu sjá sig i partýinu þrátt fyrir að hafa hlotið varanlegan skaða í fyrra Íslendinga-partýi, þar sem íslenski þjóðsöngurinn var sunginn hástöfum. Var nokkuð um vonbrigði af hálfu íslendinganna fyrir þær sakir að gestgjafarnir bjuggu ekki yfir íslenskri tónlist, var Kalli þar einna hávaðasamastur og saknaði mjög Sálarinnar. FM-hnakkur (er FM ennþá til? og hvað með Sálina?).

Það lýtur út fyrir að íslendingar ætli sér stóra hluti hér í Íþöku, þar sem fjöldinn hefur tvöfaldast, teljast nú um 16, and counting. Það jafngildir um 16000 Ameríkönum (miðað við hina vinsælu höfðatölu) sem er 2/3 af cornell! Semsagt íslendingar i meirihluta í Cornell.

Annars höfum við til þessa fyrirlitið þessa Bloggmennsku og fyrirlítum enn! En við ætlum að láta reyna á þetta í haust meðan Ása er í Nepal, svona til að fólk geti fylgst með ferðum ferðalangsins, og nátturulega viðburðarríku lífi, og afrekum Grasekkilsins.

Þangað til næst,